امنیت سایبری و مبارزه با فیلترینگ بخش دوم

واقعیت اینه که جنگ سایبری  همین الان به یکی از مشکلات امنیتی برای کشورها تبدیل شده. پروفسور پتریک اوشی از دانشگاه مریلیند آمریکا توضیح میده :

"با یه ارزیابی ساده از جنگهای آینده میبینیم که جنگ سایبری یک قسمت عمده از جنگ خواهد بود. برای جنگهای فیزیکی پروتکلهای بین المللی زیادی وجود داره ، مثل کنوانسیون ژنو و دادگاه لاهه. اما در دنیای سایبری عدم وجود توافقنامه های بین المللی دست دولتها، باندهای تبهکار و هکرها رو برای حمله به وبسایتهای عمومی باز گذاشته. "

عدم وجود توفقنامه های بین المللی در حالیه که تقریبا ۱ ساله که از تولد اولین سلاح سایبری در دنیا میگذره. کرم اینترنتی استاکس نت که بر اساس گزارشهای معتبر تونست حتی روند غنی سازی اورانیوم رو در ایران مختل کنه. ایران انگشت اتهام رو بسوی اسرائیل و آمریکا نشانه رفت اما واقعیت اینه که هنوز هیچ مدرک محکمه پسندی برای اثبات ادعاهای خودش ارائه نکرده.

اما طبق تحقیقات دو نقطه صفر ابعاد جنگ سایبری در ایران تنها به استاکس نت، حملات ارتش سایبری و یا حتی تلاشهای هکرهای بظاهر مستقل ایرانی برای بدست اوردن الگوریتمهای سرویسهای ایمیل محدود نمیشه. برطبق گزارش سایت اینترنت ورلد استات  کاربران اینترنتی در ایران  از ۳۲ ملیون نفر در سال ۲۰۰۹ به ۲۴ ملیون در سال ۲۰۱۰ کاهش پیدا کردند . این خودش شاهد بزرگی بر این مدعاست که پس از اعمال محدودیتهای بیشتربر اینترنت پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران اقبال عمومی به این رسانه پائین اومده. حتی سرعت دسترسی به اینترنت برای بسیاری از مناطق ایران دچار افت محسوسی شده. سرعت بسیار پایین اینترنت کار رو مخصوصا برای افرادی که سعی میکنند که فایلهای صوتی و تصویری رو در اینترنت آپلود کنند بسیارسخت و بعضی اوقات غیر ممکن میکنه. برا ساس گزارش وبسایت اسپیدتست که سرعت اینترنت در مکانهای مختلف رو گزارش میده حداکثر سرعت آپلود در ایران متعلق به استان هرمزگانه با ۳۷۳ کیلوبیت در ثانیه و پایینترین  اون متعلق به بوشهره با تنها ۵۳ کیلوبیت در ثانیه. این یعنی در شرایط آرمانی آپلود یک فایل تصویری به حجم ۱ مگابایت برای یک کاربر در بوشهر ۵ ساعت و ۵۰ دقیقه طول میکشه. تازه اگر اینترنتش اون وسطا قطع نشه.