بازتاب تصویب قانون بازگرداندن قدرت دیجیتال به مردم ایران

وقتی در دسامبر سال ۲۰۰۹ ،وزارت امور خارجه آمریکا طی درخواستی از دفتر کنترل دارائیهای خارجی وزارت خزانه داری آمریکا خواست تا مجوز انتقال فناوری اینترنتی و نرم افزارهای فیلترشکن را به ایران بدهد، شاید کمتر کسی فکر می کرد که این درخواست یسرعت بعنوان یک قانون درآید. قانونی که بشدت از طرف دولت اوباما حمایت می شود.برطبق اظهارات میکون فیلیپس، رئیس بخس رسانه های نوظهور کاخ سفید ، دولت اوباما مصمم است تا از تمام ظرفیتهای رسانه های جدید در جهت اطلاعرسانی و پراکندن پیام این دولت استفاده کند. فیلیپس اضافه کرده که تلاش این است تا دولت اوباما از این طریق با شفافسازی در مورد سیاستهای دولت آمریکا، سابقه ای بعنوان شفافترین دولت ، حداقل در تاریخ ایالات متحده را ، کسب کند.اکنون صفحه فیس بوک کاخ سفید بیش از نیم ملیون عضو دارد و ۱.۷ ملیون نفر نیز در سایت تویتر کاخ سفید را تعقیب می کنند.
اما تصویب قانون ایدیا از طرف این دولت ، عملا دولت آمریکا را در طرف مقابل سانسورکنندگان اینترنتی قرار داده است. گروههای آمریکائی- ایرانی مخالف تحریم ، مانند نایاک ، در مقالات متعددی در روزنامه های چاپ آمریکا به تجلیل از این اقدام دولت پرداخته اند
http://www.payvand.com/news/10/mar/1080.html
کمپین مبارزه با تحریم و جنگ بر علیه ایران نیز در مقاله دیگری تصویب این قانون در مجلسین آمریکا را گامی رو به جلو دانسته و اضافه کرده که از سال ۱۹۹۵ که ایالات متحده تحریمهای یکجانبه ای را بر علیه جمهوری اسلامی ایران به اجرا گذاشت، این اولین بار است که این کشور جهت تحریمهای گزنده خود را از مردم بسوی دولت ایران نشانه رفته. مجله سیاست خارجی نیز در مقاله ای بقلم ن. کاشانی و م. صدراضمن تقدیر از این قانون ، می گوید که علیرغم تصویب این قانون ، دولت آمریکا باید گامهای موازی در جهت حمایت از جریان آزاد اطلاعات در ایران بردارد.این مقاله می گوید که فناوری نرم افزارهای فیلترشکن قبلا هم در دسترس برخی ایرانیان مقیم این کشور بوده. اما حتی با وجود رفع این تحریمها ، بسیاری از ایرانیان بدلیل سانسور شدید دولت ایران بروی اینترنت، نمی توانند از این فناوریها سود جویند.نویسندگان این مقاله به دولت آمریکا توصیه میکنند تا همگام با لغو این تحریمها، مجوز انتقال فناوری ساخت فیلترشکن را نیز صادر کنند تا ایرانیان داخل کشور نیز بتوانند دست به تولید این نرم افزارها بزنند
اکنون که شرکتهای تولید کننده نرم افزار می توانند بدون نیاز به صدور مجوز، نرم افزارهای فیلترشکن به ایران ارسال کنند، بسیاری از ایرانیان خارج کشور با استفاده از این قانون می توانند با تولید و پخش رایگان این نرم افزارها، هموطنان داخل کشور خورد را در رسیدن به حقوق انسانی اولیه خود ، که از جمله آنها حق دسترسی به اطلاعات است،یاری دهند

فناوری و جریان اطلاعات آزاد

شایعات در مورد خروج گوگل از چین، بار دیگر مسئله اینترنت و جریان آزاد اطلاعات را زیر ذره بین قرارداده است. این حقیقت که اکنون گوگل، بعنوان یکی از شرکتهای پیشرو و مادر در دنیای اینترنت، مجبور به تجدید نظر در فعالیت خود تحت قوانین محدود کننده محلی در چین شده است، نشان می دهد که ایده اینترنت که در دهه ۹۰ با قول بوجود آوردن دنیایی آزاد برای تمام دنیا تحقق گرفت، اکنون با واقعیت آنچه در کشورهای استبدادی مانند چین و ایران صورت می گیرد فاصله دارد. برای مشخص شدن بیشتر این موضوع فقط کافی است به مدلی که چین با وبسایتهای تبادل اطلاعات برخورد می کند نگاه کنیم. دولت چین در یک دهه اخیر ، بمانند آنچه در صنعت انجام داد، دست به مشابه سازی وبسایتهای ارتباطات جمعی زده است. موتور جستجو گر گوگل که در دنیا محبوبترین می باشد، در چین با اختلاف بسیار پس از موتور جستجوگر چینی بایدو در مکان دوم قرار دارد. سایت محبوب اشتراک ویدئو در چین یوتیوب نیست ، بلکه مشابه چینی آن تودو است. فعالیتهای اجتماعی نیز بجای فیس بوک بروی رنرن صورت می گیرد که مشابه چینی فیس بوک است.برطبق گزارش وال استریت جورنال کل کاربران چینی فیس بوک تنها ۱۴۰۰۰ نفر است که از تعداد مشترکین فیس بوک در دانشگاه ایالتی آریزونا کمتر است :

http://blogs.wsj.com/chinarealtime/2009/10/26/the-facebook-few-14000-and-falling/

هر زمان که یک مراسم حساس سیاسی مانند سالگرد میدان تیان آن من یا سالگرد ناآرامیها در تبت می رسد،چین سایتهای محبوب خارجی مانند تویتر و یوتیوب و حتی سایتهای ایمیل مانند یاهو و هات میل را فیلتر می کند. چین همچنین تاکنون بارها شبکه های تلویزیونی خارجی را در چین محدود و یا قطع کرده است.

ایران نیز در برابر جریان آزاد اطلاعات مقاومت می کند. البته سابقه کنترل مطبوعات داخلی در ایران به قبل از انقلاب اسلامی بازمیگردد. مطبوعات خارجی نیز همیشه با القابی مانند بوق استکباری و جاسوس در تریبونهای رسمی جمهوری اسلامی مورد اشاره قرار گرفته اند و اساسا تعریف جمهوری اسلامی در مورد کلمه خبرنگار با آنچه در معیارهای بین المللی وجود دارد، متفاوت است. این کشور در مورد اینترنت نیز با پیروی از مدل چین دست به سانسور شدید وبسایتهای خبری و شبکه های مجازی اینترنتی زده است. ایران بعضا حتی در بعضی موارد، برای سانسور و یا تحریف اخبار، پا را از مرزهای خود فراتر گذاشته است. واحد جرایم سازمان یافته سایبری سپاه پاسداران با بوجود آوردن تیم موسوم به ارتش سایبری ایران ، به هک کردن سایتهای اینترنتی در کشورهایی مانند آمریکا، کانادا و یا حتی چین رو آورده است. صدای آمریکا ، بی بی سی و ام بی سی نیز بارها نسبت به ارسال پارازیت بروی ماهواره های پخش ثصاویر از سوی ایران اعتراض کرده اند. در مورد هک های اخیر صورت گرفته از سوی ارتش سایبری ایران، کارشناسان اینترنت می گویند که این حرکات صرفا شیطنت است . از روز ۱۴ دسامبر ۲۰۰۹ که ارتش سایبری ایران تویتر را هک کرد، ایران به صراحت اعلام کرد که این عملیات توسط پدافند سایبری سپاه پاسداران صورت گرفته. بسیاری معتقدند ایران دست خود را در ماجرا باز نمود تا شروع به ایجاد جو وحشت در داخل کند. روزنامه کیهان و خبرگزاری فارس نیز بارها از لو رفتن کد شناسه کاربران سایتهایی مانند بالاترین و فیس بوک توسط ارتش سایبری ایران سخن گفته اند . چیزی که این مسئله را تبدیل به جوک می کند اینست که در تمام موارد هک شده ، کاربران صرفا بجای دسترسی به سایت مورد نظر، به صفحه دیگری منتقل شده اند که حاوی لوگوی ارتش سایبری ایران بوده.

اما ایران حداقل هنوز در یک مورد از لحاظ فناوری ارتباطاتی از چین عقبتر می باشد. چین برای سانسور اینترنت از پروژه موسوم به دیوار بزرگ چین سود می جوید. ایران کماکان بدلیل نداشتن شبکه کامل فیبر نوری برای فیلترینگ از روشهای سنتی مانند فیلتر کردن اسم سایت و سد کردن نتیجه جستجوهای اینترنتی از طریق اضافه کردن کلمات خاص به لیست کلمات ممنوعه استفاده می کند.

تحریمهای هدفمند : از رویا تا واقعیت

کم نیستند ایرانیانی که مزه تحریمهای اعمال شده بر جمهوری اسلامی را در این کشور مزه مزه می کنند. سالهاست که حکومت ایران منافع ملی خود را به منافع ایدئولوژیک گره زده و تحریمهایی که غرب وضع کرده را بجان خریده تا ،بقول خودش ،زیر بارامپریالیسم نرود.در این بین مردم ایران بودند که بیشتر از حکومت و حکومتیان بار این تحریمها را بر دوش خود حس کردند. سقوط و زمینگیر شدن پی در پی هواپیما های مسافری،عدم انتقال آزاد فناوری رایانه ای،عدم دسترسی مستقیم به شرکتهای صاحب فناوری و بسیاری تبعات دیگر این تحریمها در این ۲۰ سال اخیرعرصه را بر ایرانیان تنگ کرده بود.
اما اکنون تمام تلاشهای دیپلماتیک در غرب برای تصویب دور دیگری از تحریمها بر علیه جمهوری اسلامی دور می زند. با اینحال رویکرد دولت اوباما، که با انتقادهای بسیاری در زمینه حمایت از مردم ایران در کنگره آمریکا روبروست،خوشبینی هایی را در مورد اهداف این تحریمها بوجود آورده است. با تصویب قانون انتقال قدرت دیجیتال به مردم ایران در کنگره آمریکا، ایالات متحده عملا تحریمهای مربوط به انتفال فناوری های مربوط به آزادی دسترسی به اطلاعات و اینترنت به ایران را که از سال ۱۹۹۲ به اجرا در آمد، لغو کرده است.
شاید این اقدام در مقابل حجم آنچیزی که ایران از دست می دهد هیچ باشد، اما مقامات دولت آمریکا بارها صریحا گفته اند که رویکرد احتیاط آمیز دولت در واکنش به تحریمهای بیشتر بر علیه جمهوری اسلامی ، درک ضرورت اعمال تحریمهای موثر بر علیه حکومت، و نه مردم ایران است.
روزنامه واشنگتن پست در مقاله ای در انتهای سال ۲۰۰۹ به جلسه ای مابین مشاوران کاخ سفید و شخص پرزیدنت اوباما اشاره می کنئد و از قول منبعی آگاه وناشناس در کاخ سفید جمله ای را در مورد سیاست قطعی دولت در این زمینه مطرح می کند: در دنیای امروز ما علاقه ای به ساختن دیوار بدور کشورها نداریم،اما باید در مورد یک مسئله بسیار زیرک بود .این مهم است که مردم ایران این جدا ماندن از جامعه جهانی را چگونه تعبیر میکنند. آیا آنرا بگردن ما می اندازند یا حکومت خود را مسئول می دانند
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/12/29/AR2009122903415.html?hpid=topnews
دو قانون سویپا و ایدیا که اکنون از تصویب مجلسین آمریکا گذشته است بر هر چه متمرکز شدن تحریمها بر دولت ایران تاکید دارد ، اما بنظر می آید که هنوز تا تصویب مرحله دیگری از تحریمهای جهانی بر علیه ایران چند ماهی وقت نیاز است

قانون انتقال قدرت دیجیتال به مردم ایران و اهمیت آن برای جنبش ازادیخواهی ایران

هرچقدر به انتهای سال خورشیدی نزدیک می شویم، بحث در مورد سری دیگری از تحریمها بر جمهوری اسلامی ایران قوت میگیرد. خانم کلینتون اخیرا در برزیل ابراز امیدواری کرد که ممکن است اجماع جهانی بر سر این حرکت تا چند ماه دیگر منجر به تصویب قطعنامه بر علیه ایران گردد. چیزی که مسلم است اینست که ایالات متحده سعی خواهد کرد ورود فناوری نظامی- هسته ای را به ایران سخت تر کند. اما در عین تحرکاتی در جهت عکس این جریان نیز وجود دارد.در دسامبر سال گذشته دفتر کنترل داراییهای خارجی (اوفک) به درخواست وزارت امور خارجه آمریکا و با تایید کنگره مجوز تولید نرم افزارهای قابل دانلود برای افرادی که از ایران ثبت نام می کنند را صادرکرد.

اکنون کارشناسان ارتباطات در آمریکا می گویند که این اقدام برای آزاد سازی جریان اطلاعات در ایرن کافی نیست. از جمله مجله فرانت لاین چاپ آمریکا در مقاله ای که با همکاری دفتر واشنگتن و تهران نوشته شده، ضمن انتقاد ازکندی دفتر کنترل داراییهای خارجی (اوفک) در کمک به آزاد سازی اطلاعرسانی به ایرانیان، به دولت آمریکا پیشنهاد می کند که برای آنکه "پویایی جنبش آزادیخواه ایران را بعقب نیندازد"

۳ نکته را مد نظر داشته باشد:

۱.شفاف شازی قوانین فدرال در جهت فرستادن فناوری چت کردن ، نرم افزارهای اشتراک فایل و وبسایتهای اجتماعی.

۲.مجوزوزارت خزانه داری به شرکتهای پشتیبانی اینترنت و تولید نرم افزار که به ایران سرویس می دهند. فرانت لاین اضافه می کند که یک تیم مشترک از دفتر کنترل داراییهای خارجی (اوفک) و سازمان صنایع و امنیت (بیس) می توانند بر صدور این مجوزها نظارت کنند تا جلوی انتقال فناوریهای خاص را بگیرند.

۳.تصویب قانون انتقال قدرت دیجیتال به مردم ایران در کنگره. این قانون که در انتهای دسامبر گذشته توسط سناتورهای دمکرات جیم موریس و بیل دلاهانت به کنگره ارائه شده به زبان ساده به آمریکاییان امکان می دهد که بتوانند با ایرانیان از طریق ارائه فناوری ارتباطاتی تماس بگیرند.

رفع این تحریمها از طرف کارشناسان گام مهمی در سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران ارزیابی شده. سناتور دمکرات کارل لوین ارائه این طرح را "گام مهمی در جهت کمک به ایرانیان در جهت استیفای حقوق بشر"خواند . وی از دولت آمریکا بسبب حمایت از این طرح قدردانی کرد و آنرا گامی رو به جلو خواند. او همچنین ابراز امیدواری کرد مردم ایران این حرکت را حما یت مردم آمریکا از خود قلمداد کنند.

دولت ایران بقیمت فدا کردن آزادیهای مدنی مردم خود، هر روز سیطره خود بر جریان آزاد اطلاعات را بیشتر می کند. اما اکنون دولت آمریکا با ارائه فناوری به مردم ایران آنان را در برابر این سیطره اطلاعاتی مسلح می کند.