Wednesday, March 17, 2010

فناوری و جریان اطلاعات آزاد

شایعات در مورد خروج گوگل از چین، بار دیگر مسئله اینترنت و جریان آزاد اطلاعات را زیر ذره بین قرارداده است. این حقیقت که اکنون گوگل، بعنوان یکی از شرکتهای پیشرو و مادر در دنیای اینترنت، مجبور به تجدید نظر در فعالیت خود تحت قوانین محدود کننده محلی در چین شده است، نشان می دهد که ایده اینترنت که در دهه ۹۰ با قول بوجود آوردن دنیایی آزاد برای تمام دنیا تحقق گرفت، اکنون با واقعیت آنچه در کشورهای استبدادی مانند چین و ایران صورت می گیرد فاصله دارد. برای مشخص شدن بیشتر این موضوع فقط کافی است به مدلی که چین با وبسایتهای تبادل اطلاعات برخورد می کند نگاه کنیم. دولت چین در یک دهه اخیر ، بمانند آنچه در صنعت انجام داد، دست به مشابه سازی وبسایتهای ارتباطات جمعی زده است. موتور جستجو گر گوگل که در دنیا محبوبترین می باشد، در چین با اختلاف بسیار پس از موتور جستجوگر چینی بایدو در مکان دوم قرار دارد. سایت محبوب اشتراک ویدئو در چین یوتیوب نیست ، بلکه مشابه چینی آن تودو است. فعالیتهای اجتماعی نیز بجای فیس بوک بروی رنرن صورت می گیرد که مشابه چینی فیس بوک است.برطبق گزارش وال استریت جورنال کل کاربران چینی فیس بوک تنها ۱۴۰۰۰ نفر است که از تعداد مشترکین فیس بوک در دانشگاه ایالتی آریزونا کمتر است :

http://blogs.wsj.com/chinarealtime/2009/10/26/the-facebook-few-14000-and-falling/

هر زمان که یک مراسم حساس سیاسی مانند سالگرد میدان تیان آن من یا سالگرد ناآرامیها در تبت می رسد،چین سایتهای محبوب خارجی مانند تویتر و یوتیوب و حتی سایتهای ایمیل مانند یاهو و هات میل را فیلتر می کند. چین همچنین تاکنون بارها شبکه های تلویزیونی خارجی را در چین محدود و یا قطع کرده است.

ایران نیز در برابر جریان آزاد اطلاعات مقاومت می کند. البته سابقه کنترل مطبوعات داخلی در ایران به قبل از انقلاب اسلامی بازمیگردد. مطبوعات خارجی نیز همیشه با القابی مانند بوق استکباری و جاسوس در تریبونهای رسمی جمهوری اسلامی مورد اشاره قرار گرفته اند و اساسا تعریف جمهوری اسلامی در مورد کلمه خبرنگار با آنچه در معیارهای بین المللی وجود دارد، متفاوت است. این کشور در مورد اینترنت نیز با پیروی از مدل چین دست به سانسور شدید وبسایتهای خبری و شبکه های مجازی اینترنتی زده است. ایران بعضا حتی در بعضی موارد، برای سانسور و یا تحریف اخبار، پا را از مرزهای خود فراتر گذاشته است. واحد جرایم سازمان یافته سایبری سپاه پاسداران با بوجود آوردن تیم موسوم به ارتش سایبری ایران ، به هک کردن سایتهای اینترنتی در کشورهایی مانند آمریکا، کانادا و یا حتی چین رو آورده است. صدای آمریکا ، بی بی سی و ام بی سی نیز بارها نسبت به ارسال پارازیت بروی ماهواره های پخش ثصاویر از سوی ایران اعتراض کرده اند. در مورد هک های اخیر صورت گرفته از سوی ارتش سایبری ایران، کارشناسان اینترنت می گویند که این حرکات صرفا شیطنت است . از روز ۱۴ دسامبر ۲۰۰۹ که ارتش سایبری ایران تویتر را هک کرد، ایران به صراحت اعلام کرد که این عملیات توسط پدافند سایبری سپاه پاسداران صورت گرفته. بسیاری معتقدند ایران دست خود را در ماجرا باز نمود تا شروع به ایجاد جو وحشت در داخل کند. روزنامه کیهان و خبرگزاری فارس نیز بارها از لو رفتن کد شناسه کاربران سایتهایی مانند بالاترین و فیس بوک توسط ارتش سایبری ایران سخن گفته اند . چیزی که این مسئله را تبدیل به جوک می کند اینست که در تمام موارد هک شده ، کاربران صرفا بجای دسترسی به سایت مورد نظر، به صفحه دیگری منتقل شده اند که حاوی لوگوی ارتش سایبری ایران بوده.

اما ایران حداقل هنوز در یک مورد از لحاظ فناوری ارتباطاتی از چین عقبتر می باشد. چین برای سانسور اینترنت از پروژه موسوم به دیوار بزرگ چین سود می جوید. ایران کماکان بدلیل نداشتن شبکه کامل فیبر نوری برای فیلترینگ از روشهای سنتی مانند فیلتر کردن اسم سایت و سد کردن نتیجه جستجوهای اینترنتی از طریق اضافه کردن کلمات خاص به لیست کلمات ممنوعه استفاده می کند.

1 comment:

mojtaba mostafavi said...

سلام این دولت برایه همه چی‌ پول دارند ولی‌ نه برای یارانه‌ها . هی‌ میگن نیروی هسته‌ای تو نگو ما باید از حالا به بعد هسته بخوریم چون از خورشت الو فقط هستش گیرمون میاد. ما نیروی هسته‌ای می‌خواهیم بزنیم تو سرمون. نه قدرت خرید داریم نه میتونیم از حالا با بعد جایی برویم چون اقایون بنزین را حسابی‌ بالا بردند. آقای احمدینژاد حق نفت ما که گفتی‌ سر سفره هر خانواده ایرانی‌ میاری کو؟ همه رو دادید به عربهای سنی تو غزه بخورند تا عکستون رو همهجای فلسطین بزنند. نه نیروی اتممیت رو می‌خواهیم نه کمکت به غزه. یادت نره که همین ما بسیجیهایی که همه یارانه‌ها رو ازشون بریدی ما باعث شدیم که جنابعالی هنوز رئیس جمهور باشید.