محاکمۀ هفت تن از رهبران زندانی بهائی در ایران تا ۲۶ مهر (۱۸ اکتبر) به تعویق افتاده است بنا به گفته دیان علائی، نمایندۀ جامعۀ جهانى بهائی در سازمان ملل در ژنو، پيرو درخواست آقای هادی اسماعیل زاده و خانم مهناز پراکند– دو تن از وکلای مرکز مدافعان حقوق بشر که دفاع از این هفت بهائی را بر عهده دارند.
دادگاه رسیدگی به پرونده اين هفت نفر را به مدت دو ماه به تعویق انداخت.
دو عضو ارشد گروه وکلا، خانم شیرین عبادی برندۂ جايزه نوبل و آقای عبدالفتّاح سلطانی، قادر به حضور در جلسۀ دادرسی نبودند زیرا خانم عبادی در خارج از کشور به سر می برد و آقای سلطانی زندانی است؛ او در ۲۶ خرداد ۱۳۸۸ ژوئن ۲۰۰۹) در پیِ ناآرامى هاى مدنی پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران بازداشت شده است.
هفت زندانى بهائى عبارتند از خانم فريبا كمال آبادى، آقاى جمال الدين خانجانى، آقاى عفيف نعيمى، آقاى سعيد رضائى، خانم مهوش ثابت، آقاى بهروز توكلى و آقاى وحيد تيزفهم. تمامى اين افراد، غير از يک نفر، در تاريخ ۲۵ ارديبهشت ۱۳۸۷ در منازلشان در تهران دستگير شدند. خانم ثابت در تاريخ ۱۵ اسفند ۱۳۸۶ در مشهد بازداشت شده بود. از آن زمان تاكنون اين افراد بدون اتهام رسمى و يا دسترسى به وكلایشان در زندان اوين نگهدارى مى شوند.
گزارش های رسمى خبرى از ايران حاكى از آن است كه اين هفت نفر قرار است به اتهام «جاسوسى براى اسرائيل، توهين به مقدسات و تبليغ عليه نظام» محاکمه شوند.
جامعۀ جهانى بهائی اکيدا تمام اتهامات وارده به این هفت نفر را رد کرده و گفته است آنها صرفاً به خاطر اعتقادات دینی مورد آزار هستند.
بهائیان در ایران پس از انقلاب اسلامی در سال ۵۷ از کلیه حقوق شهروندی از جمله حق تحصیل محروم شده و تمامی افراد شاغل در دولت نیز توسط رژیم جمهوری اسلامی تحت عنوان "پاکسازی" از کار اخراج شدند و تعداد زیادی از آنان نیز اعدام شدند. تنها در یک مورد ساده ۱۰ زن جوان بهائی در شیراز در خرداد ماه ۱۳۶۲ به جرم داشتن عقاید بهائی "مفسد" شناخته شده و بدار آویخته شدند.
رهبران رژیم ایران در چندین نوبت اعضای جامعه بهائی را تهدید یه محاکمه نمودند و اعلام کردند که "اعمال افراد بهائی بدقت زیر نظر میباشد." در این راستا جالب است که بپرسیم این ۷ نفر با وجود آنکه نه پست دولتی داشته و نه امکان دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده را داشته اند ، چه اطلاعاتی را به اسرائیل منتقل کرده اند؟
Posts
